Het wonderbaarlijke verhaal van de negentienjarige rookie die de Rally2 won

Het was een bijzondere maand voor Edgar Canet. Nauwelijks vier weken voor de start van de Dakar Rally 2025 kreeg hij het bericht dat hij namens het fabrieksteam van KTM in de Rally2-klasse mee mocht doen, en na afloop van de loodzware rally staat er een 1 achter zijn naam bij de Rally2's. Als kers op de taart leverde dat hem ook nog eens een achtste plek in het overallklassement op. Op de streep in Shubaytah werd Canet overmand door emoties, net als zijn vader Albert. In gesprek met onder andere Motorsport.com vertelt hij dat de tranen werden veroorzaakt door alles wat hij in zijn nog korte leven heeft meegemaakt.

"Het is vandaag [vrijdag] 17 januari vier jaar geleden dat ik een ongeluk had met de motorcrossfiets. Ik brak toen vijf ruggenwervels. Op dat moment wist ik niet meer of ik ooit nog zou kunnen lopen, laat staan weer op een motor rijden", vertelt de Catalaan. "Ik moest drie keer geopereerd worden. Als de Edgar van toen in gesprek zou kunnen met de Edgar van nu, dan zou ik hem kunnen vertellen dat ik heel trots ben en dat al het harde werk van de afgelopen vier jaar zich heeft uitbetaald. Ik ben daar heel trots op. Het laat zien dat we het goed hebben gedaan en dat het werk de moeite waard was. Ik ben heel trots op wat ik heb bereikt."

Hoewel in de laatste etappe de verschillen klein zouden blijven, was Canet er vol op gefocust om de dag succesvol af te sluiten. Het betekende dat zijn emoties pas op de streep de vrije loop kregen. "Ik heb niet gehuild op de motor, maar dat is deze rally wel een keer gebeurd. Ik ben een keer gevallen en wist niet of ik door kon gaan. Dat was heel moeilijk", verklaart de KTM-rijder. "Ik was twintig kilometer lang aan het twijfelen of ik moest bellen om me uit de wedstrijd te halen. Dat had niets met mijn fysiek te maken, maar meer met de mentale tik die ik kreeg van alles. Ik moest even afkoelen, waarna ik weer kon starten en dat ging best goed."

Toekomst

Voor Canet wacht nu een periode van rust, waarna hij eens rustig gaat nadenken over zijn toekomst. "Ik kan niet wachten om naar huis te gaan. Mijn vader was hier en ik denk dat hij zijn zwaarste twee jaar uit zijn leven heeft gehad. Hij leed hier echt wel een beetje [dat hij moest toekijken], dus dit is ook wel een beetje voor hem", aldus de jonge coureur, die ook zijn moeder eert. "Zij [vader en moeder] zijn heel trots op mij, dus dat maakt mij ook weer trots. Ik heb ze iets terug kunnen geven. Het was heel bijzonder om mijn vader te zien huilen."

Volgend jaar is Canet als het aan hem ligt weer van de partij. "De volgende Dakar? Dan wil ik blijven leren en er net zo van genieten zoals nu. Dan weet ik wel zeker dat het goed is", zegt hij. "Ik wil [teammanager] Jordi Viladoms bedanken voor alle help. Hij leerde mij wat nodig was en niet en hield me bij de les. Dat deed [Ford-coureur] Nani Roma ook, net als mijn vader en veel anderen. Er zijn zoveel mensen geweest die me elke dag weer hielpen. KTM mag daar trots op zijn, net als op de overall zege van Daniel [Sanders] en de Rally2-zege van mij én de drie coureurs die in de top-tien eindigden."